Minister De Block wil terecht het onnodige gebruik van geneesmiddelen bestrijden.
Maar daarvoor rekenen op de farma-industrie, noemt Ruben Mersch een erg slecht idee.
Maagzuurremmers kamperen al jaren in de top tien van de meest voorgeschreven geneesmiddelen.In 2014 werden ze geslikt door meer dan 2 miljoen Belgen, dat zijn op jaarbasis meer dan 350 miljoen pilletjes. Daarvoor tast de overheid diep in de buidel: elk jaar geeft ze bijna 100 miljoen euro uit aan de terugbetaling ervan.
Het gaat hier over protonpompinhibitoren,maagzuurremmers in gewoon Nederlands. Je arts schrijft ze voor als je last hebt van een maagzweer of van reflux, soms ook als je tijdens de feestdagen je maag om zeep geholpen hebt met een te copieuze maaltijd, overgoten met iets te veel drank.
Gewend aan het spul
Deze maagzuurremmers zijn effectief en relatief veilig, maar we slikken ze veel te enthousiast. Ongeveer de helft van die pillen wordt geslikt door mensen die ze eigenlijk niet nodig hebben.
Als je last hebt van je maag moet je niet onmiddellijk naar een pil grijpen. Even geduld of wat aanpassingen aan je levensstijl zijn vaak voldoende. En zodra je begint met maagzuurremmers is het
niet eenvoudig om ermee te stoppen.
Het zijn pillen die hun eigen consumptie in stand houden. Je maag went aan dat spul zodat, als je ermee stopt, het brandend maagzuur tijdelijk nog heviger terugkomt. Waardoor we slikken en blijven slikken, vaak jarenlang.
Die overconsumptie kost geld. Een eenvoudige rekensom – 50 procent overconsumptie en een jaarlijks budget van 100 miljoen euro – leert dat we jaarlijks 50 miljoen euro kunnen besparen als we erin slagen om dit teveel volledig terug te dringen. Niet slecht in tijden van budgettaire krapte. Die overconsumptie wegwerken heeft nog voordelen. Want al zijn deze middelen relatief veilig, doordat we ze zo massaal naar binnen spelen zijn de bijwerkingen best talrijk. Een kans van één op de duizend op een maagdarminfectie door maagzuurremmers te slikken is niet veel. Maar als twee miljoen Belgen die pilletjes slikken gaat het wel over tweeduizend extra patiënten.
Het is dus goed dat minister Maggie De Block (Open VLD) recent besloot om de strijd met deze overconsumptie aan te gaan. Ze besloot grote verpakkingen hoog gedoseerde maagzuurremmers
niet meer terug te betalen. Hierdoor worden ze per pil wat duurder, wat hopelijk tot een verminderde consumptie zal leiden.
Politie in de praktijk
De minister had natuurlijk ook de arm der wet kunnen inzetten. Onnodige geneesmiddelen voorschrijven is in België strafbaar, met boetes tussen de 500 en de 50.000 euro. Toch moeten
artsen niet bang zijn dat er plots een politieagent in hun praktijk opdaagt: de naleving van deze wet wordt niet of nauwelijks gecontroleerd. Naast en masse de Belgische artsen beboeten,
is er gelukkig een betere manier om massaal pillen slikken te verminderen. Een manier die effectief is en zichzelf terugbetaalt: voorlichting. Dokters uitleggen wanneer ze beter
geen maagzuurremmer voorschrijven of toelichten hoe ze het gebruik ervan veilig kunnen afbouwen leidt, zo blijkt uit onderzoek,
tot een significante daling van de overconsumptie. Jammer genoeg wordt artsen voorlichten in België bijna volledig uitbesteed aan de farma-industrie. De enkele duizenden medisch
afgevaardigden die zij de hort op sturen, hebben vanzelfsprekend weinig reden om ervoor te pleiten het aantal voorschriften te verminderen.
Er bestaan in België ook onafhankelijke artsenbezoekers die niet betaald worden door de industrie en die wel een daling van het aantal maagzuurremmers kunnen gedaan krijgen. Jammer
genoeg zijn deze iets minder talrijk: bij de laatste telling waren er exact 15.
Mag dat iets meer zijn, mevrouw de minister?