De Rencontres Prescrire in Toulouse hadden dit jaar een breed, maatschappelijk thema: het medicaliseren en “medicatie-seren” van de samenleving. Men bedoelt hiermee dat gedragingen of aspecten van het leven die voordien niet behoorden tot de geneeskunde nu wel een medisch probleem worden – met hopelijk een gepaste oplossing, liefst een geneesmiddel. Farmaka was er ook en brengt verslag uit.

Het eerste atelier waar we aan deelnamen boog zich over hoe deze vermeerdering tegen te gaan? Stoppen met onaangepaste geneesmiddelen kan een eerste stap zijn. In een eerste atelier besproken we wat dit stoppen tegenhoudt. We onthouden de zin “la déprescription c’est dés la prescription”, men zou kunnen zeggen « vanaf het begin moet je denken aan stoppen ».

In een tweede atelier werd er nagedacht over waarom een arts niet rationeel voorschrijft. Een deel komt door omstandigheden, bijvoorbeeld volle wachtzalen, de patiënt die per se met een voorschrift naar buiten wilt, een aantal targets of guidelines willen halen, lastige software, moeite met voorschrift op stofnaam. Andere factoren zijn meer kennis-gebaseerd: wat leest de arts, heeft hij oude voorschrijfreflexen, ontvangt hij commerciële artsenbezoekers, welke bronnen beschouwt hij als een autoriteit, bespreekt hij soms zijn voorschriften met anderen? En ten laatste meer psychologische factoren: hoe is de therapeutische relatie met die patiënt, is de arts ondertussen over iets aan het piekeren,… 

Het laatste atelier ging over verslaving, en voornamelijk hoe omgaan met de vraag naar psychotropen en pijnstillers. Ten eerste werd erop gewezen dat geneesmiddelenmisbruik een misgelopen zoektocht is naar oplossingen voor een probleem. Eén van de sleutels voor het bespreken van stoppen is het terug centraal plaatsen van de intentie van de behandeling, van het oorspronkelijk probleem (slapeloosheid, rugpijn) en evalueren of men ondertussen niet is ontspoord. Dit plaatst de patiënt en zijn problemen centraal, en niet het product. Een ander pad is ook proberen te achterhalen of de patiënt niet een ander probleem oplost met zijn verslaving (angst, depressie, moeilijke familiale situaties…).

Deze twee dagen lieten de mensen van het veld toe om uit te wisselen over hun praktijk en kennis te maken met de vele research en projecten. Farmaka wekte daarbij veel interesse, of het ging over ons Formularium, over het project van de onafhankelijke artsenbezoekers, of nog anderen. We kunnen wat we daar hebben geleerd zeker gebruiken en toepassen! En natuurlijk onze Franse collega’s veel succes wensen voor het uitbreiden van al hun EBM projecten.