-
Inleiding
- Deprescribing
-
Cardiovasculair stelsel
-
Gastro-intestinaal stelsel
-
Ademhalingsstelsel
-
Hormonaal stelsel
- Urogenitaal stelsel
- Pijn en koorts
-
Palliatieve zorg — stervenszorg
- Osteo-articulaire aandoeningen
-
Zenuwstelsel
-
Infectieziekten
- Verantwoord antibioticabeleid in WZC's
- Algemene maatregelen voor de preventie van infectie
- Beleid bij multiresistente kiemen (MDRO: MRSA, ESBL-E, CPE, VRE,…)
- Beleid bij infectie met Clostridioides difficile
- NKO-infecties
- Infecties van de luchtwegen
- Infecties van het gastro-intestinaal stelsel
- Urogenitale infecties
- Oftalmologische infecties
- Infecties van de huid en de weke weefsels
- Vaccins
-
Vitaminen en mineralen
-
Dermatologie
- Oftalmologie
-
Neus-keel-oren
- Urgentietrousse
Formularium Ouderenzorg
Ziekte van Parkinson
Literatuur geraadpleegd tot: 01/09/2023
- Bij tekens van parkinsonisme is het belangrijk een onderscheid te maken tussen de ziekte van Parkinson en atypisch parkinsonisme, aangezien de therapie en het verloop verschillend zijn. Ook geneesmiddelen kunnen bewegingsstoornissen uitlokken: bijvoorbeeld antipsychotica, anti-epileptica (vooral valproaat), metoclopramide, cinnarizine, lithium, antidepressiva en amiodaron (cfr Folia april 2021)
- Er wordt aangeraden patiënten naar een neuroloog door te verwijzen voor het stellen van de juiste diagnose en het opstarten van de behandeling. In het verdere ziekteverloop is samenwerking tussen huisarts en neuroloog essentieel. De huisarts heeft hier veeleer een signalerende en coördinerende functie.
- De beschikbare antiparkinsonmiddelen hebben een effect op de symptomen en kunnen de levenskwaliteit van de patiënten verbeteren. Geen enkel middel beïnvloedt het onderliggende neurodegeneratieve proces
- Er is momenteel nog onvoldoende evidentie voor het systematisch aanbieden van niet-medicamenteuze therapie zoals fysiotherapie, ergotherapie en logopedie. Dit is onvoldoende onderzocht bij ouderen.
Introductie
Van geen enkel geneesmiddel (antiparkinsonmedicatie maar ook vit E, co-enzyme Q10) is een neuroprotectief effect aangetoond
Een geïntegreerde zorg leidt tot een grotere tevredenheid bij de patiënten
Epidemiologie
De prevalentie neemt toe met de leeftijd (4% boven de leeftijd van 80 jaar)
Definitie en indeling
De ziekte van Parkinson wordt gekenmerkt door bradykinesie, rigiditeit, rusttremor en posturale instabiliteit. De diagnose wordt gesteld op grond van anamnese en lichamelijk onderzoek.
De ziekte van Parkinson wordt ingedeeld in:
- Een vroege of ongecompliceerde fase (unilateraal beeld zonder evenwichtsstoornissen).
- Een late of gecompliceerde fase (bilateraal beeld met evenwichtsstoornissen).
- Een eindfase (lopen enkel mogelijk met hulp of rolstoelafhankelijk)
$ $ .
Bij tekens van parkinsonisme is het belangrijk een onderscheid te maken tussen de ziekte van Parkinson en atypisch parkinsonisme, aangezien de therapie en het verloop verschillend zijn. Ook geneesmiddelen kunnen parkinsonisme uitlokken: antipsychotica, metoclopramide, cinnarizine, methyldopa, lithium, antidepressiva, bepaalde calciumantagonisten zoals diltiazem en verapamil, amiodaron, …
Er wordt aangeraden patiënten naar een neuroloog door te verwijzen.
Selecteer een item in het menu
☞ selecteer daarna een indicatie
☞ terug naar de hoofdpagina
Het Formularium Ouderenzorg wordt gerealiseerd met financiële steun van het RIZIV, met behoud van onze redactionele onafhankelijkheid.