Aan de diagnose COPD moet worden gedacht bij elke persoon met dyspnoe, chronische hoest, sputumproductie en/of een voorgeschiedenis van blootstelling aan risicofactoren voor deze aandoening (in het bijzonder roken). De diagnose wordt gesteld op basis van een "lege artis" uitgevoerde spirometrie.

COPD wordt onderverdeeld in graden van ernst. Dit gebeurde in het verleden voornamelijk op basis van spirometrische criteria uit de GOLD-richtlijnen$​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​. Het ondoordacht toepassen van deze spirometrische criteria bij een oudere populatie houdt echter het risico in van het verkeerdelijk stellen van de diagnose COPD (of het overschatten van de ernst ervan). Dit kan andere oorzaken voor dyspneu en/of hoesten miskennen$​​​​​​​​en deze fragiele populatie blootstellen aan een nutteloze behandeling$​​​​​​​​. Enige terughoudendheid vooraleer een chronische behandeling op te starten is hier op haar plaats.

Een recente update van de GOLD-richtlijn stelt een gecombineerde beoordeling van de ernst voor die zich niet uitsluitend baseert op de resultaten van een spirometrie maar ook op symptomen en het risico op exacerbatie$​​​​​​​​​​. Deze verandering vloeit voort uit literatuur die aantoont dat de ernst van COPD onvoldoende samenhangt met de resultaten van een spirometrie. Op deze nieuwe classificatie komt echter de kritiek dat deze niet gebaseerd is op betrouwbaar bewijs en dat hierover geen consensus bestaat. Een Noorse studie toont aan dat deze nieuwe classificatie geen nut heeft voor het voorspellen van de mortaliteit$​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​. Op basis van deze kritiek is de gecombineerde beoordeling in de laatste GOLD update van 2017 herwerkt waarbij de resultaten van een spirometrie, de symptomen en de exacerbaties een inschatting geven van de ernst van COPD$​​​​​​​​​​. 

Het is van belang om met fysieke en mentale beperkingen van ouderen rekening te houden. Veel beperkingen zoals verminderde inspiratoire kracht, verminderde kracht in de handen, verminderde coördinatie, verminderde visus en cognitieve stoornissen kunnen leiden tot een inefficiënte depositie van de inhalatiemedicatie$​​​​​​​​​.