Formularium Ouderenzorg
Prikkelbare darmsyndroom (IBS)
Literatuur geraadpleegd tot: 23/02/2022
- Gezien IBS (irritable bowel syndrome - prikkelbare-darmsyndroom) een aandoening is die meestal niet ernstig verloopt, is de patiënt geruststellen een belangrijke niet-medicamenteuze aanpak. Het nut van voedingsadviezen bij ouderen is niet aangetoond. Een psychotherapeutische benadering kan nuttig zijn.
- Hoewel een hoge leeftijd de diagnose van IBS geenszins uitsluit, is extra voorzichtigheid geboden bij ouderen, die voor het eerst symptomen vertonen die typisch zijn voor IBS. Coloscopisch onderzoek wordt aanbevolen omdat het niet mogelijk is om organische aandoeningen uit te sluiten op basis van symptomen alleen.
- Bij abdominale pijn wordt pepermuntolie geselecteerd. Pepermuntolie wordt over algemeen beter verdragen en veroorzaakt minder ongewenste effecten dan de anticholinerge spasmolytica.
- Bij diarree kan loperamide nuttig zijn.
- Laxativa kunnen eventueel nuttig zijn, hoewel het effect van laxativa bij obstipatie, in de context van IBS, niet is aangetoond, Macrogol wordt geselecteerd.
- Voor spasmolytica is slechts een beperkte werkzaamheid aangetoond. Aangezien hun ongewenste effecten niet in verhouding staan tot de pijn, worden ze niet geselecteerd.
- Op basis van studies, kan men besluiten dat antidepressiva een analgetisch effect vertonen bij een deel van de patiënten, maar de precieze plaats van deze middelen is nog onduidelijk. We moeten wachten op de resultaten van andere onderzoeken die de werkzaamheid van tricyclische of SSRI's aantonen als er geen depressieve stoornis is vastgesteld. Gezien de vele bijwerkingen van antidepressiva, het risico op medicijninteracties en de noodzaak van meer studies van hoge kwaliteit, worden antidepressiva niet geselecteerd.
Belangrijkste wijzigingen
- Linaclotide wordt niet geselecteerd voor de behandeling van IBS (met obstipatie) omwille van beperkte werkzaamheid, hoge kostprijs en onvoldoende gekende werkzaamheid en veiligheid bij langetermijngebruik.
Introductie
- IBS is een benigne aandoening, maar kan de patiënten wel veel ongemakken bezorgen
$ $ . - Symptomen die aan IBS moeten doen denken zijn abdominale pijn of ongemakken, opgeblazen gevoel en veranderingen in de stoelganggewoontes in de loop van de voorgaande 3 tot 6 maanden
$ $ . - Bij atypische symptomen en alarmtekenen zoals fecaal bloedverlies, anemie, gewichtsverlies, aanhoudende diarree of obstipatie e.d.m. moet men andere diagnoses in overweging nemen
$ $ . - Hoewel een hoge leeftijd de diagnose van IBS geenszins uitsluit
$ , is extra voorzichtigheid geboden bij ouderen, die voor het eerst symptomen typisch voor IBS vertonen. Dan wordt coloscopisch onderzoek aangeraden. Alleen afgaande op symptomen zijn organische aandoeningen niet uit te sluiten$ .
Epidemiologie
Tussen de 5 en 15% van de bevolking vertoont symptomen die passen bij de diagnose van IBS
Diagnostiek
Volgens de richtlijnen is IBS geen uitsluitingsdiagnose, maar moet de diagnostiek berusten op de zogenaamde $
Achtergrondinformatie
Algemene behandelingsregels
- Geruststelling en voorlichting zijn de basis van een goed therapeutisch beleid bij IBS
$ . Op die manier kan de patiënt ook meer betrokken worden bij een eventuele behandeling$ . - De klachten als leidraad van de behandeling nemen, lijkt een rationele benadering. Bij sommige patiënten staat pijn op de voorgrond, bij andere is diarree het meest storende verschijnsel, bij nog andere obstipatie, een opgeblazen gevoel in de buik of flatulentie. Voor elk van deze symptomen kan een behandeling worden voorgesteld.
- Misschien tekenend voor de waarde van de medicamenteuze aanpak van IBS zijn de resultaten van een onderzoek waarin een kortlopende open-label placebobehandeling vergeleken werd met geen behandeling
$ . Hieruit bleek dat de patiënten die een placebobehandeling kregen en hiervan ook op de hoogte waren, significant minder klachten vertoonden dan deze die geen behandeling kregen.
Behandeling
Geselecteerd
Niet-medicamenteus
Bij obistipatie: vezelsupplementen
- Er is geen overtuigende evidentie van de werkzaamheid van vezelsupplementen (psyllium of ispaghul, sterculia, zemelen) bij IBS
$ . - Oplosbare vezels (psyllium, ispaghul) hebben mogelijk een gunstig effect. Dit blijkt uit een systematisch literatuuronderzoek
$ , maar de bewijskracht is gering$ $ . Een meta-analyse meent te kunnen aantonen dat oplosbare vezels (niet de onoplosbare) toch een positief effect hebben, zonder meer ongewenste effecten$ . - Onoplosbare vezelsupplementen (bv. tarwezemelen) kunnen de klachten bij IBS soms verergeren
$ $ $ $ . - Oplosbare vezels worden geselecteerd.
Indien andere behandelingen niet werkzaam: Psychotherapie
Cognitieve gedragstherapie en andere psychotherapeutische benaderingen zouden voor sommige patiënten met IBS zinvol kunnen zijn
Medicamenteus
Bij frequente waterige ontlasting: Transitinhibitor
Geselecteerde geneesmiddelen: loperamide
Werkzaamheid
Loperamide, de enige in België beschikbare darmtransitinhibitor, heeft een plaats bij de symptomatische behandeling van frequente waterige diarree die vanuit praktisch oogpunt onaanvaardbaar is
Veiligheid
Met dosering en behandelingsduur moet voorzichtig worden omgesprongen: zo laag mogelijk doseren gedurende zo kort mogelijke tijd
Bij obstipatie: Macrogolpreparaten
Geselecteerde geneesmiddelen: macrogol
Hoewel het nut van laxativa bij de pijnbehandeling van IBS niet is aangetoond, kunnen ze toch eventueel nuttig zijn. Lactulose wordt afgeraden, er wordt dan geopteerd voor macrogolpreparaten
Bij abdominale pijn: Pepermuntolie
Geselecteerde geneesmiddelen: Mentha piperita
- Aan pepermuntolie (mentha piperata) worden spasmolytische eigenschappen toegeschreven(zie Folia januari 2019)..
- Het nut van essentiële muntolie bij het verlichten van de symptomen van IBS is niet bewezen
$ , maar het lijkt 'effectief' te zijn op basis van studies van vrij lage kwaliteit$ . - In België staat pepermuntolie als geneesmiddel geregistreerd, op basis van ‘well-established use” (d.w.z. dat het middel minstens 10 jaar als geneesmiddel beschikbaar is in één van de landen van de Europese Unie)
$ . Het middel kan ook magistraal worden voorgeschreven$ . - In twee gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken is pepermuntolie doeltreffender dan placebo in het verlichten van abdominale pijn maar er zijn geen direct vergelijkende studies. Pepermuntolie veroorzaakt minder ongewenste effecten dan de anticholinerge spasmolytica, het wordt over het algemeen goed verdragen, brandend maagzuur is de meest voorkomende bijwerking (Folia januari 2019.
- Volgens verschillende aanbevelingen kan pepermuntolie worden voorgesteld als eerste keuze voor de symptomatische behandeling van spasmen bij het IBS, wanneer aanpassing van de levensstijl niet volstaat.
Doorverwijzing
Bij ouderen met voor het eerst symptomen van IBS: Coloscopisch onderzoek
Hoewel een hoge leeftijd de diagnose van IBS geenszins uitsluit$ , is extra voorzichtigheid geboden bij ouderen, die voor het eerst symptomen typisch voor IBS vertonen. Dan wordt coloscopisch onderzoek aangeraden. Alleen afgaande op symptomen zijn organische aandoeningen niet uit te sluiten$ .
Niet geselecteerd
Niet-medicamenteus
Probiotica
Werkzaamheid
- Een meta-analyse van studies die het effect van probiotica, prebiotica en synbiotica onderzochten bij prikkelbaardarmsyndroom (en chronische, idiopathische constipatie) komt tot het besluit dat probiotica een statistisch significant gunstig effect hebben op de klachten bij personen met IBS
$ . Als er al enig klinisch relevant effect zou zijn, is het onduidelijk met welk middel, aan welke dosis en op welke termijn$ $ .
Richtlijnen
- De NICE richtlijn stelt dat de personen die zelf verkiezen deze middelen te gebruiken, dit best 4 weken doen om dan het effect ervan te kunnen beoordelen. Geadviseerd wordt om zich te houden aan de dosis die door de producent wordt aanbevolen
$ .
Conclusie
De probiotica worden niet geselecteerd omwille van twijfel betreffende enig klinisch relevant effect. Bovendien is uit onderzoek niet uit te maken welk middel, aan welke dosis en op welke termijn dit effect bekomen wordt.
Acupunctuur of yoga
Aan andere “complementaire” of “alternatieve” behandelingen zoals acupuntuur of yoga worden gunstige resultaten toegeschreven, echter zonder overtuigend bewijs
Medicamenteus
Spasmolytica
- Spasmolytica (alverine, mebeverine, otilonium, butylhyoscine) zouden een matig effect hebben in het bijzonder op korte termijn
$ , vaak ten koste van storende (in hoofdzaak anticholinerge) ongewenste effecten$ . - Een Cochrane review toonde een beperkte evidentie voor de werkzaamheid van spasmolytica bij de behandeling van IBS
$ . De impact van een placebobehandeling is echter zeer groot - Aan pepermuntolie (mentha piperata) worden spasmolytische eigenschappen toegeschreven.
- In België staat pepermuntolie als geneesmiddel geregistreerd, op basis van ‘well-established use” (d.w.z. dat het middel minstens 10 jaar als geneesmiddel beschikbaar is in één van de landen van de Europese Unie)
$ . Het middel kan ook magistraal worden voorgeschreven$ .
Indien andere behandelingen niet werkzaam: Antidepressiva
Er is gebleken dat antidepressiva, zowel TCA's als SSRIs, een globaal gunstig effect hebben op het klachtenpatroon van IBS, voornamelijk bij patiënten met pijn op de voorgrond
Bij obstipatie: Linaclotide
Linaclotide is een peptide met laxerende werking, structureel verwant aan bepaalde bacteriële endotoxines
Werkzaamheid
- In klinische studies met een duur van 3 maanden en 6 maanden was linaclotide doeltreffender dan placebo op de abdominale pijn (verbetering met ≥ 30% van de pijnscore) en de darmtransit (verhoging van minstens 1 episode van spontane defecatie per week) gedurende minstens de helft van de behandelingsduur bij ongeveer 1/3 van de patiënten
$ $ . - Er is gebrek aan vergelijkende gegevens met andere laxativa
$
Veiligheid
- De voornaamste ongewenste effecten zijn gastro-intestinale stoornissen, vooral diarree, die soms ernstig en langdurig kan zijn
$ .
Richtlijnen
- Linaclotide (een laxativum) wordt door de American Gastroenterological Society "sterk aanbevolen" bij personen met IBS en obstipatie "op basis van wetenschappelijk bewijs van hoge kwaliteit"
$ . - Zowel Geneesmiddelenbulletin, Prescrire als de Folia maken bezwaar tegen het gebruik van het middel
$ $ $ . Hun kritiek is gebaseerd op- de afwezigheid van gevalideerde en geaccepteerde uitkomsmaten waarmee de klinische symptomen van IBS kunnen worden gemeten en waardoor het effect van dit (en elk ander) middel moeilijk kan geobjectiveerd worden.
- het feit dat er geen onderzoek bekend waarbij dit laxativum werd vergeleken met andere, meer courante, laxativa in de context van IBS.
- het feit dat werkzaamheid en veiligheid op lange termijn niet bekend zijn.
Conclusie
- We selecteren linaclotide niet voor de behandeling van IBS met obstipatie omwille van beperkte werkzaamheid, hoge kostprijs en onvoldoende gekende werkzaamheid en veiligheid bij langetermijngebruik.