Formularium Ouderenzorg

Bloeding tijdens een behandeling met een direct oraal anticoagulans (DOAC)

Voor de directe orale anticoagulantia (DOAC's) is momenteel geen eenvoudig bruikbaar antidotum beschikbaar. Bij ernstige bloedingen is hospitalisatie noodzakelijk.
De behandeling verschilt niet van die van de algemene bevolking.
DOAC’s' zijn geneesmiddelen met een met nauwe therapeutisch-toxische marge. Het risico op bloedingen neemt toe met de leeftijd en door risicofactoren die vaker voorkomen op oudere leeftijd waaronder nierinsufficiëntie en een laag lichaamsgewicht (<60 kg). Voorzichtigheid is dus geboden bij ouderen.

Een van de beperkingen van het gebruik van de DOAC's dabigatran, rivaroxaban, apixaban is de huidige afwezigheid van een gemakkelijk uit te voeren test om de bereikte stollingsgraad te meten. Een ander bezwaar is de onbeschikbaarheid van een antidotum bij bloedingen voor een al dan niet accidentele overdosering. Sommige omstandigheden verhogen het bloedingsrisico: gedaalde nierfunctie, hoge leeftijd, geneesmiddeleninteracties (bijvoorbeeld met antiaggregantia, NSAID's). In de klinische studies bleken bloedingen even frequent voor te komen met DOAC's als met LWMH's en warfarine waarmee ze werden vergeleken$.
In geval van bloedingen bij gebruik van DOAC's is een snelle hospitalisatie noodzakelijk voor eventuele toediening van fresh frozen plasma of een complex protrombineconcentraat$$.
Een bloeding onder een DOAC is momenteel veel moeilijker onder controle te krijgen dan een bloeding onder een vitamine K-antagonist. Behalve voor dabigatran (idarucizumab), beschikken we momenteel niet over een onderzocht en voor de courante praktijk bruikbaar antidotum.
Voor een kwetsbare populatie lijkt dit geen ideaal vooruitzicht.