Geneesmiddeleninformatie

Geneesmiddelenfiches

Ga naar overzicht geneesmiddelen

Chloortalidon

ATC: C03BA04

Hygroton

Klik op de merknaam voor informatie over dit geneesmiddel via het BCFI.

Selecties

Cardiovasculair stelsel:

Hypertensie: eerste keuze bij afwezigheid van comorbiditeiten.
Hartfalen: hoofdzakelijk als symptomatische behandeling van milde symptomen van vochtretentie, bij patiënten zonder ernstige nierinsufficiëntie (glomerulaire filtratiesnelheid > 30 ml/min/1,73 m²), steeds in combinatie met een basisbehandeling (ACE-inhibitor en Bèta-blokker) met bewezen effect op lange termijn.

Contra-indicaties

ernstige nierinsufficiëntie (creatinineklaring minder dan 30 ml/min): chloortalidon is in deze omstandigheden minder werkzaam,
elektrolytenstoornissen: hypokaliëmie, hyponatriëmie, hypercalcemie.

Zie Repertorium BCFI 1.4.1.1

Posologie

De tabletten ’s morgens (bij voorkeur tijdens het ontbijt) of ‘s middags innemen.

Hypertensie:

Start met 12,5 mg* 1x/d.
Onderhoudsdosis: 12,5 mg* à 25 mg 1x/d.

Hartfalen:

Start met 12,5 mg* 1x/d.
Onderhoudsdosis: 12,5 mg* à 50 mg 1x/d.
Eventueel om de 2 dagen toe te dienen.

* De beschikbare specialiteiten kunnen niet in voldoende lage dosis worden gedeeld. Gelulen van 12,5 mg kunnen bereid worden op basis van een specialiteit. Een dosis van 25 mg kan bekomen worden door een tablet te delen en dient niet magistraal voorgeschreven te worden.

Bij nierinsufficiëntie

Thiaziden zijn minder doeltreffend bij ernstige nierinsufficiëntie (creatinineklaring < 30 ml/min).

Voorzorgen

BIJZONDERE VOORZORGEN VOOR OUDEREN

Bij oudere patiënten wordt chloortalidon trager geëlimineerd dan bij jonge gezonde volwassenen, al bestaat er geen enkel verschil in resorptie. Bijgevolg is een strikte medische controle onontbeerlijk wanneer men patiënten op gevorderde leeftijd behandelt met chloortalidon.
Controle van de kaliëmie vóór het begin van de behandeling, na een maand, bij dosisaanpassing en bij braken of diarree.
Risico op hyponatriëmie, vooral bij gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen die hyponatriëmie kunnen veroorzaken.
Bij risico op hypovolemie (extreme hitte, braken, diarree): zorg voor voldoende hydratatie en pas zo nodig de dosering aan tijdens de acute gebeurtenis.

Ongewenste effecten

verstoring van vocht- en elektrolytenbalans: hypokaliëmie, hyponatriëmie, hypercalcemie, hypomagnesiëmie, dehydratie en hiermee samenhangend: droge mond, moeheid, spierkrampen,
hyperuricemie is mogelijk maar zal zelden tot jicht leiden,
verminderde glucosetolerantie met weinig klinische relevantie bij gebruik van de aanbevolen (lage) dosering.

Zie repertorium BCFI 1.4.1.1

Interacties

+ andere antihypertensiva: chloortalidon versterkt hun effect, wat vanuit therapeutisch oogpunt nuttig kan zijn

+ lithium: chloortalidon kan de plasmaconcentratie van lithium verhogen

+ digoxine: door hypokaliëmie kan de gevoeligheid voor digoxine toenemen

+ corticosteroïden: risico van toename van kaliumverlies

+ NSAID’s: kunnen het diuretisch, natriuretisch en hypotensief effect verminderen

+ methotrexaat: verhoogd risico van ongewenste effecten van methotrexaat

+ verhoging van het risico op hyponatriëmie bij gelijktijdig gebruik met SSRI’s, lisdiuretica en carbamazepine