Gastro-intestinaal stelsel:

• Intermitterende toediening (bij weinig uitgesproken refluxsymptomen)  of eerste stap van de behandeling (bij meer uitgesproken klachten).
• In geval van:
  • Functionele dyspepsie
  • GORD empirische behandeling
  • GORD behandeling bij negatieve endoscopie

• ernstige nierinsufficiëntie 
• nephrolithiasis

zie Repertorium BCFI 3.1.2

• 1 of 2 kauwtabletten als één dosis opzuigen of opkauwen, bij voorkeur één uur na de maaltijd en voor het slapengaan, maar ook tussendoor, van zodra de eerste symptomen van hyperaciditeit de kop opsteken.
• Voor een snelle verlichting van het ongemak, de eerste kauwtablet stukbijten.
• Een maximum dosering van 8 g calciumcarbonaat (stemt overeen met 11 kauwtabletten) mag niet worden overschreden en men mag deze dosis niet langer dan 2 weken doorlopend innemen.
• Mag niet tegelijk met grote hoeveelheden melk of melkproducten worden ingenomen.

• Gecontra-indiceerd bij ernstige nierinsufficiëntie (<30ml/min).
• Vermijd langdurig gebruik en hoge doses bij patiënten met lichte tot matige nierinsufficiëntie.

BIJZONDERE VOORZORGEN VOOR OUDEREN

• Voorzichtigheid is geboden bij ouderen met verminderde nierfunctie. de plasmaconcentratie van calcium, fosfaat en magnesium dient regelmatig te worden gecontroleerd.
• Thiazidediuretica verminderen de urinaire excretie van calcium. Gezien het verhoogd risico op hypercalciëmie, dient het serum calcium regelmatig worden gecontroleerd tijdens het gelijktijdig gebruik van thiazidediuretica.

• Natriumwaterstofcarbonaat: hypokaliëmie, alkalose, zoutretentie en oedeem, maaguitzetting en flatulentie door vorming van CO2.
• Calciumcarbonaat: obstipatie, alkalose en hypercalciëmie.
• Magnesiumhydroxide: diarree, magnesiumretentie vooral bij nierinsufficiëntie.
• Algeldraat (aluminiumhydroxide): obstipatie en vorming in de darm van onoplosbaar aluminiumfosfaat, met risico van osteomalacie. Niettegenstaande de geringe resorptie kan bij nierinsufficiëntie toch accumulatie van aluminium optreden, met encefalopathie, osteodystrofie en anemie.

zie Repertorium BCFI 3.1.2

• Calcium en magnesium bevattende antacida kunnen complexen vormen met bepaalde stoffen zoals antibiotica (tetracyclines, quinolones), hartglycosiden (bv. digoxine), bifosfonaten, dolutegravir, cimetidine, andere antagonisten van de H2- receptoren, chloorpromazine, etidronaat, alendronaat, indomethacine, levothyroxine en eltrombopag. Dit resulteert in verminderde absorptie van deze geneesmiddelen. Hiermee dient rekening gehouden te worden wanneer gelijktijdige toediening wordt overwogen
• Langdurige en gelijktijdige inname van vitamine D of van zuivelproducten verhoogt de kans op het optreden van een syndroom van Burnett
• Calciumzouten verminderen de absorptie van fluoriden en ijzerpreparaten. Calcium[1]en magnesiumzouten kunnen de absorptie van fosfaten verhinderen.

zie Repertorium BCFI 3.1.2

• Delen: zie de farmaceutische vormen vermeld in het GGR naast de specialiteit (calciumcarbonaat + magnesiumcarbonaat). Zie ook Intro 2.11.7 De toedieningswegen en farmaceutische vormen voor meer informatie over de gebruikte termen.
• Pletten: zie Intro 2.11.12. Pletten van een geneesmiddel. Zie ook Pletfiches (voer de naam van het molecuul in het zoekbalk in).

MOTIVATIE VOOR DE SELECTIE

• Antacida zijn vaak effectief in het verlichten van de symptomen van GORD (gastro-oesofageale reflux ziekte).  Ze zijn in dit opzicht gelijkwaardig aan elkaar. De waarde van combinaties van maagzuurremmers is niet bewezen.
• Het gebruik van natriumwaterstofcarbonaat moet worden vermeden en is daarom uitgesloten. De overige maagzuurremmers hebben een vergelijkbaar profiel wat betreft bijwerkingen en voorzorgsmaatregelen.
• Calciumcarbonaat + magnesiumcarbonaat is het goedkoopst.